Koncepcja krajowego programu

Każdy z sektorów budownictwa (jednorodzinne, wielorodzinne, publiczne) ma swoją specyfikę, wynikającą m.in. ze sposobu finansowania i wsparcia. Sektory różnią się przede wszystkim poziomem i strukturą kosztów transakcyjnych, średnią wartością inwestycji, oceną korzyści ekonomicznych, poziomem dofinansowania, przygotowaniem technicznym.

Różnorodność możliwych metod finansowania dla różnych sektorów, rodzi potrzebę sprawnej koordynacji wsparcia, gwarantującej efektywność dystrybucji (potrzebna jest analiza rynku i ocena wyników), minimalizującej koszty administracyjne programu (wspólne procedury i instytucje), umożliwiającej efektywną kontrolę osiąganych rezultatów, m.in. dzięki oddzieleniu programowania i kontroli od dystrybucji środków, a także pozwalającej na budowę wiedzy (dlatego też do wdrażania takiego programu powinna zostać wyłoniona specjalistyczna instytucja, posiadająca know-how w zakresie programowania i oceny efektów).

Efektywne zarządzanie wszystkimi tymi obszarami jest możliwe tylko w obrębie jednolitego, zintegrowanego systemu, którzy autorzy niniejszego opracowania nazwali Krajowym Programem Remontów i Termomodernizacji.

Więcej na temat koncepcji Krajowego Programu Termomodernizacji i Remontów można znaleźć w raporcie „Strategia modernizacji budynków: Mapa Drogowa 2050”, w rozdziale Koncepcja krajowego programu termomodernizacji – jeden system wiele instrumentów.